به گزارش اقتصاد دان، محسن طباطبایی مزد آبادی اقتصاددان در ارتباط تصویری در رسانه ملی اظهار داشت:

با توجه به این که دولت جدید تلاش های زیادی برای بهبود و ارتقا وضعیت اقتصادی کشور انجام داده و قبلا هم تلاش های خوبی صورت گرفته بود پیش بینی رشد اقتصادی امکان پذیرتر است.

وقتی از نرخ رشد اقتصادی صحبت می کنیم یعنی باید تمام شاخص های تاثیرگذار بر اقتصاد کشور را رونق دهیم که این مهم نیازمند بازنگری است تا به رشد و توسعه برسیم.

در کنار آن نیازمند عملیات راهبردی مطلوب هستیم که با واقع نگری همراه باشد.

وی در ادامه افزود:

رشد در بخش های مسکن، خودرو، حوزه های صنعتی، کشاورزی و زیرساخت های کشور که همگی بر اقتصاد تاثیرگذار هستند برای رشد اقتصادی باید مورد توجه قرار گیرند.

مشکلات موجود در این حوزه ها باید شناسایی شده و با برنامه ریزی های صحیح رفع گردد.

وقتی دولت رشد اقتصادی ۸ درصدی را پیش بینی کرده حتما برنامه هایی هم برای تحقق آن در نظر دارد.

کشورهایی مثل چین که اقتصاد عظیمی دارند هنوز نتوانسته اند عملا با وضعیت موجود به عدد بیش از ۹ درصد رشد اقتصادی دست یابند و هنوز فاصله زیادی با آن دارند.

طباطبایی در ادامه تصریح کرد:

آنچه که مسلم است مشکلات بخش های اقتصادی نیاز دارند به شکل واقع بینانه دیده شوند.

به عنوان مثال آیا دست یابی به وصول ۶۶ درصد مالیات امکان پذیر است؟ با وجود فرارهای مالیاتی و مالیات هایی که هنوز اخذ نشده اند مبحث بسیار مهمی در این بخش است.

آیا دولت توان پرداخت بدهی هایی که به قطعه سازان و پیمانکاران و هر بخشی که در زیرساخت های خودرو دخیل است را دارد؟ بدهی در بخش صنعت و کشاورزی و سایر بخش ها بسیار زیاد بوده و نیازمند یک برنامه جهشی است.

دبیر کل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در ادامه عنوان کرد:

اکر یک مدیر عملیاتی خوب وجود داشته باشد که هم پایه مطالعاتی داشته باشد و هم دارای شجاعت و ریسک بالا باشد برنامه هایی که سازمان برنامه و بودجه تنظیم کرده می تواند اجرا کند چون برای تمام این برنامه ها کار مطالعاتی انجام شده و تنها نیازمند وحدت دستگاه ها جهت اجراست زیرا اتفاقات خوبی در مورد احیای سازه ها و زیرساخت ها در حال رخ دادن است.

با توجه به آمار صندوق بین المللی پول و بانک جهانی برای کشور ما رشد اقتصادی ۲ تا ۳ درصد پیش بینی شده است. باید توجه داشت که خود نفت یک ویروس برای اقتصاد بسیاری از کشورهاست و عملا اقتصاد آن ها را دچار اختلال می کند چون نفت جزو منابع ناپایدار درآمدی برای کشورهاست.

این اقتصاددان در ادامه یاد آور شد:

با توجه به مطالب گفته شده در مورد نفت، عملا نفت باید جزو گزینه های آخر در رشد اقتصادی باشد و اولویت با برقراری توازن منطقه ای با توجه به ظرفیت مناطق باشد.

همچنین اتکا به تمام ظرفیت های داخلی جدا از نفت و بدون درنظر گرفتن نتیجه مذاکرات وین نیز باید در اولویت باشد.

در این صورت می توانیم به سمت مقاوم سازی سازه های اقتصاد خیز برداریم. استان ها باید اختیار کامل برای برنامه ریزی بودجه خود داشته باشند.

آن ها باید به سمت تخصیص منابع به پروژه های اولویت دار سوق یابند و پروژه های نیمه تمام را به اتمام برسانند.

طرح های نیمه تمام راه سازی، بهداشت، درمان و… هزینه های کشور را کاهش داده و میزان بهره وری را افزایش می دهند.

کشاورزی هم باید از شکل سنتی به سمت مکانیزه شدن حرکت کند

منبع: پایگاه خبری اقتصاددان