اثر کرونا در سه سناریو تدوین شده است که در سناریوی اول حدود 6.5 میلیون نفر، در سناریوی دوم نزدیک به سه‌میلیون نفر و در سناریوی سوم نزدیک به دومیلیون و 800 هزار شاغل تحت تاثیر کرونا قرار می گیرند.

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، سیدمحسن طباطبایی مزدآبادی، دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران طی یادداشتی در «فرهیختگان» نوشت: سازمان جهانی کار در گزارشی نرخ بیکاری را برای سال 2019، 5.4 درصد اعلام و پیش‎بینی کرده بود که در سال 2020 نیز نرخ بیکاری در همین حدود باقی بماند. این سازمان، کاهش اشتغال را بیشتر ناشی از عدم‎ اطمینان بین‎المللی به‌ویژه در بخش تولید تحت‌تاثیر تنش‎های ژئوپلیتیکی و سیاسی قلمداد کرده بود. این گزارش اعلام کرده 180میلیون بیکار در سراسر جهان وجود دارد و 165میلیون نفر دیگر دارای اشتغال ناقص هستند 120میلیون نفر دیگر جزء بیکاران محاسبه نمی‎شوند اما درواقع بیکار هستند و در حاشیه بازار کار قرار دارند و به این ترتیب نزدیک به 470میلیون نفر در سراسر جهان دسترسی کافی و موثر به فرصت‎های شغلی ندارند. گزارش سازمان جهانی کار که در ژانویه 2020 منتشرشده نشان می‎دهد داشتن شغل لزوما به‎معنای کفاف هزینه‎های زندگی نیست حدود 3.3میلیارد نفر از مردم جهان برای امرارمعاش علاوه‌بر شغل رسمی به‌سراغ مشاغل غیررسمی نیز می‎روند و حدود 1.4میلیارد نفر در مشاغل غیررسمی با درآمدهای کم و متوسط مشغول به‌کار هستند و حدود 650میلیون کارگر در فقر شدید یا متوسط به‌سر می‎برند. در چنین اوضاع و احوالی از بازار جهانی کار، وقوع بیماری همه‌گیر جهانی مشخصا یکی از بخش‎هایی را که به‌شدت تحت‎تاثیر قرار داده، بازار کار است.

براساس الگوی سازمان جهانی کار ساعت کاری جهانی در سه‌ماهه اول سال 2020 با حدود 4.4 درصد کاهش معادل 130میلیون شغل تمام‎وقت کاهش یافته است، در سه‌ماهه دوم سال 2020 انتظار می‌رود این کاهش به 10.5 درصد یعنی معادل 305میلیون شغل تمام‎وقت در سراسر جهان برسد که نشان‎دهنده عمق وخامت وضعیت کار در ماه‎های پیش‎رو است. این سناریو حتی با طولانی‎تر شدن مهار کرونا می‎تواند بدتر از این هم باشد. تخمین‎ها نشان می‎دهد آمریکا با 12.4درصد و اروپا و آسیای‌مرکزی با 11.8درصد، بیشترین میزان کاهش ساعات کاری را تجربه خواهند کرد. همان‌طور که پیش‎بینی می‎شود بخش خرده‎فروشی با حدود 232میلیون نفر شاغل جزء بخش‎هایی است که بیشترین ضربه را از کرونا خورده‎ است؛ همچنین شاغلان اقتصاد غیررسمی که حدود 1.6میلیارد نفر هستند درمیان آسیب‎پذیرترین قسمت‎ها قرار دارند. به هر حال بیماری کووید-19 که پس از جنگ جهانی دوم جدی‎ترین بحران بوده که جهان با آن مواجه شده، همچنان سلامت و اقتصاد جهان را دچار اختلال کرده است.

کرونا درحال حاضر بیش از سه‌میلیون و 600هزار نفر را در جهان مبتلا کرده و به مرگ بیش از 251هزار نفر انجامیده است. این آمار در گزارش 22 آوریل سازمان جهانی بهداشت دومیلیون و 600هزار نفر بود، یعنی طی دو هفته حدود یک‌میلیون نفر به تعداد مبتلایان جهان افزوده شده است. صندوق بین‎المللی پول نیز در آخرین گزارش خود ضمن وحشتناک خواندن شرایط پاندمیک کرونا، نرخ رشد اقتصادی جهان را برای سال 2020 منفی 3 درصد پیش‎بینی کرده است که برای کشورهای پیشرفته این عدد منفی 6 و حتی برای ایتالیا منفی 9 درصد است که این وضعیت به‌مراتب بسیار بدتر از بحران مالی سال 2009-2008 خواهد بود. این صندوق عدم‎ قطعیتی را که درمورد وضعیت کرونا وجود دارد، عاملی برای مشکل‌بودن پیشی‎بینی شاخص‎های اقتصادی در سال 2020 و حتی 2021 می‎داند اما بر این باور است که اگر تا نیمه دوم سال 2020 بحران کرونا به‌خوبی مهار شود، رشد اقتصادی در سال 2021 حدود 5.8 درصد خواهد بود. در ایران نیز که جزء 10 کشور اول درگیر با کروناست براساس گزارش‌ مرکز پژوهش‎های مجلس شورای اسلامی که برمبنای داده‎های مرکز آمار ایران نوشته شده است، اثر کرونا در سه سناریو تدوین شده است که در سناریوی اول حدود 6.5 میلیون نفر، در سناریوی دوم نزدیک به سه‌میلیون نفر و در سناریوی سوم نزدیک به دومیلیون و 800 هزار شاغل تحت‎تاثیر کرونا قرار می‎گیرند و از آنجاکه عمده اشتغال کشور طی سال‎های اخیر مربوط به کارگاه‎های کمتر از پنج نفر بوده، صاحبان این مشاغل در آنها چون کمتر به چشم می‎آیند، از این‌رو آسیب‎پذیرتر خواهند بود.