اما به نظر می‌رسد یکی از ویژگی‌هایی که در مدیریت شهری کمتر مورد توجه بوده، موضوع سلامت‌محوری در شهرهای جدید است. آن‌طور که سازمان بهداشت جهانی گزارش داده است، نابرابری‌های عمده‌ای در زمینه بهداشت و درمان در کشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته وجود دارد و از همین رو اگر در کشورهای در حال توسعه موضوع سلامت بیش از پیش در دستور کار قرار گرفته به این دلیل است که می‌تواند به‌عنوان یک پیشرانه توسعه به حساب ‌آید. آن‌طور که آمارها نشان می‌دهد در حالی که کشورهای توسعه‌یافته حدود 16 درصد از جمعیت جهان را در خود جای داده‌اند تنها 10 درصد بیماری‌ها در این کشورها روی می‌دهد، اما در عوض کشورهای در حال توسعه با بهره‌گیری از تنها20 درصد از تولید ناخالص داخلی، حدود 12 درصد از هزینه‌های سلامت جهانی را به خود اختصاص داده‌اند. اما نکته جالب اینجاست که ریشه بسیاری از مشکلات بهداشتی و راه‌های مبارزه با آن فراتر از کنترل و مراقبت‌های بخش بهداشت در شهرهاست و مستقیم یا غیرمستقیم می‌تواند تحت تاثیر مدیریت شهری باشد؛ درواقع مدیریت خوب شهری در زمینه بهداشت تلاش می‌کند تا از این موضوع که فرصت‌ها، مزایا و خدمات بخش بهداشت به‌طور گسترده، عادلانه و مقرون به‌صرفه پخش شده است، اطمینان حاصل کند. برای مثال در شهر تهران آلودگی هوا یک معضل شهری است که هزینه اقتصادی سنگینی را بر این کلانشهر و مردم آن تحمیل می‌کند؛ به‌طوری که برخی محققان این هزینه را بیش از 6/5 هزار میلیارد تومان قلمداد کرده‌اند. به‌طور قطع تصمیمات مدیران شهری در این عرصه در پیوند مستقیم با سلامت جسم و روان شهروندان است. از این روست که باید گفت ضرورت دارد تا مدیران شهری اهمیت توجه به مولفه سلامت شهروندان را بیش از پیش در اولویت قرار دهند و همه مردم و مسئولان به این نکته مهم توجه داشته باشند که امروز برد و دامنه تصمیم مدیریت شهری دیگر در مسائلی مانند مجوز‌های ساخت‌وساز و... نیست، بلکه حتی بر کیفیت زندگی و سلامت مردم نیز تاثیرگذار است و این مهم مسئولیت بیشتری را روی دوش مدیران شهری قرار داده است.

منبع : روزنامه فرهیختگان

تاریخ انتشار : 1394/12/02

شماره خبر :

نویسنده : سید محسن طباطبایی مزدآبادی